Ortaya Karışık

1942’de İstanbul’da doğdu. Ankara Koleji’nden (1961) sonra 1966’da Fransa’da Paris Hukuk Fakültesi’ni, 1967’de Paris Siyasal İncelemeler Enstitüsü’nü (Sciences-Po.) bitirdi. Paris Hukuk Fakültesi’nde siyasal bilim doktorasını 1970’te tamamladı, Ankara Hacettepe Üniversitesi’nde akademik kariyerine başladı. Askerlik görevi sonrasında, 1975’te Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne geçti. 1982 sonunda doçentken ayrıldı ve Hürriyet gazetesinin Ankara bürosunda diplomatik muhabirliğe başladı, 1986- 1992 yılları arasında aynı gazetenin Paris temsilciliğini yürüttü. Ankara’da 1972-1986 arasında Fransız Le Monde ve İsviçreli Journal de Genève gazetelerinin Türkiye temsilciliklerini de yapan Ünsal, 1994 yılında akademik kariyerine yeniden döndü. İstanbul Galatasaray Üniversitesi’ne atandı, profesör oldu ve 2009 yılında Siyasal Bilimler Bölümü’nden emekliye ayrıldı.

Prof. Dr. Artun Ünsal, sosyal bilimler alanında Türkçe, Fransızca ve İngilizce kaleme aldığı çeşitli kitap ve makalelerinin yanı sıra özellikle, Anadolu’nun kültürel hazinelerinin unutulup gitmemesi yönünde de uğraş vermiştir. Bu amaçla, yanında bir fotoğraf sanatçısıyla birlikte Türkiye’nin dört bir yanını dolaşıp gerçekleştirdiği projeler arasında Süt Uyuyunca-Türkiye Peynirleri (YKY, 1997), Ölmez Ağacın Peşinde-Türkiye’de Zeytin ve Zeytinyağı (YKY, 2000), Nimet Geldi Ekine-Türkiye Ekmeklerinin Öyküsü (YKY, 2001), Silivri’m Kaymak!-Türkiye’nin Yoğurtları (YKY, 2007), Susamlı Halkanın Tılsımı-İstanbul’da Kara Fırındann Simit Saraylarına Simit, Peynir ve Çayın Öyküsü (YKY, 2010) ve Boğaz’ın Beş Efendisi-Lüfer, Palamut, Levrek, Tekir ve İstavrite Dair (YKY, 2011) bulunmaktadır. Benim Lokantalarım (YKY, 1996), İstanbul’un Lezzet Tarihi (Beyhan Ünsal ile birlikte, NTV Yayınları 2011, yeni baskısı Everest, 2021) de aynı amaçla yazılmış yemek kitaplarıdır.

Fransa’da yayımlanan kitaplarıysa Osmanlı yemekleri konusunda Istanbul la Magnifique (–Beyhan Ünsal ile birlikte– Robert Laffont, 1991), sosyoloji alanındaysa Chronique d’une Famille Anatolienne (L’ Harmattan, 1989; Türkçe çevirisi Kâmil ile Meryem’e Dair, AFA 1991; YKY, 1996) ve La Vendetta’dır (L’Harmattan, 1990; Türkçe çevirisi Anadolu’da Kan Davası, YKY, 1995). Siyaset ve Anayasa Mahkemesi (Ankara Ünv. SBF Yay., 1980), Kent ve Siyasal Şiddet (–Ruşen Keleş’le birlikte– Ankara Ünv. SBF Yay., 1982), Umuttan Yalnızlığa: Türkiye İşçi Partisi Tarihi-1961-1971 (Tarih Vakfı Yayınları, 2004; 2. baskı Kırmızı Kedi Yayınları 2020); Tribün Cemaatinin Öfkesi-Ticarileşen Türkiye Futbolunda Şiddet (İletişim Yayınları, 2005) ve İktidarların Sofrası-Yemek, Siyaset ve Simgesellik de (Everest Yayınları, 2020) yine siyaset ve sosyoloji alanındaki araştırmalarıdır.
Ünsal’ın ayrıca Bezgin Martı ve Çılgın Kelebek (YKY, 2009) ve anılarından bir kesit sunduğu Tel Dolaptaki Karpuz (YKY, 2014) başlıklı denemeleri yayımlanmıştır. İlginç dostları ve tanıdıklarının yaşamlarını kaleme aldığı Boğaz’ın İnsanları da Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından 2021’de basılmıştır.

1992-2012 yılları arasında önce Hürriyet, sonra Posta gazetelerinde haftalık lokanta eleştirileri de yazan Ünsal, Osmanlı-Türk mutfağı konusunda ABD, Japonya, Avustralya, Arjantin ve Belçika’da çeşitli etkinliklerde konferanslar vermiş; 1990’lı yıllarda TRT İstanbul’da “Damak Tadı” ve NTV’de “Life Style” programlarındaTürkiye yemekleri ve lokantalarını tanıtmıştır. Ayrıca yine NTV’de yayımlanan “Altın Sıvının Öyküsü” ve “Süt Uyuyunca” belgesellerini hazırlayıp sunmuş ve son olarak da “Artun Ünsal’la İftar” ve TV 24’te “Benim Lokantalarım” programlarını gerçekleştirmiştir.

Türkiye’nin yerel kültürel değerleri ve ürünlerinin bilinmesi ve korunmasının günümüzün daha da küreselleşen dünyasında büyük önem taşıdığına inanan Ünsal, Anadolu yolculuklarını hep aynı heyecanla sürdürüyor.