Özet: Bu çalışma, ’70’ler Türkiye’sinde arzunun toplumsal uzamda nasıl iş gördüğüne dair genel bir haritalama girişimi olarak kurgulanmıştır. ’70’leri, zannedildiği gibi yalnızca ‘yüce’ amaçlar uğruna arzuların bastırıldığı ya da ‘devrim’ sonrasına ertelendiği kısır bir süreç olarak değil, ama bundan öte, toplumsal grupların arzu akışlarının verili bölmelerden taşabildikleri, her daim yeniden yerliyurtlulaştırma süreçlerine tabi olsalar da, kendilerine tayin edilmiş yeryurtları terk edip birbirleriyle karşılaşabildikleri, toplumun varolma kudretini arttıran verimli bir dönem olarak izlemeye çalışacaktır.
Anahtar sözcükler: Arzu, çıkar, kaçış hatları, yersizyurtsuzlaşma, direniş komiteleri
