Taraftarın Senle

Futbolun en “canlı” unsurlarından biri: Taraftar. Tezahüratlarda, “zor” kazanılan maçlarda, takımın en “sıkıntılı” günlerinde, yağmurda, çamurda, deplasmanda her zaman hazır ve nâzır… Şimdilerde “yenilenen” bir profile sahip olsa da hep tribünde en çılgın haliyle ya da gözyaşlarıyla resmedilen hep o Taraftar…
Bir “dekor”...? Bir sosyolojik araştırma nesnesi...? Bir müşteri grubu...? Bir dost meclisi...? Bir popüler kültür ortamı...? Bir tutku...? Bir “delilik”...? Bir kriminal problem...?
Murat Toklucu’nun kitabı, Türkiye’de taraftarlık dünyasından profiller, manzaralar, portreler sunuyor.
Türk tipi holiganlık...
İstanbul’un “merkezî” taraftar grupları:
“Çarşı”, UltrAslan, Fenerlist...
Ruhunu takımına gömenler:
Kocaelisporlu Mehmet Taş, Bursasporlu “Hatçe Recep”...
Bir efsane, bir tarih:
Amigo Orhan...
Ve “orada” taraftarlık:
Diyarbakırspor...
Zaten kitap, tribünlerde giderek daha az avaz bulan bir tezahürata gösterilen vefa gibi:
“Yenilsen de bazı bazı / Taraftarın buna razı /
Sen şampiyon olmasan da / Biz çekeriz cefasını / Senin için…”