Ahmet Samim

II. Meşrutiyet’te Muhalif Bir Gazeteci

“Beyefendi, dalgın bir insan ayağının idam sehpasına takıldığı bir memlekette hiç gazetecilik yapılabilir mi, gazete çıkarılır mı?” Cumhuriyet döneminin erken bir safhasında dile getirilen bu sitem, aslında medeni cesaret sahibi gazeteciliğin tarihini özetler. Ahmet Samim’in medeni cesaret sahibi bir gazeteci olarak yaşamaya çalıştığı kısacık ömrü, sokak ortasında öldürülerek son buldu. İttihat ve Terakki muhalifi bir gazeteci, muhalif bir siyasi şahsiyetti. Hayatı, sadece fikirleri, muhalefetinin sertliği ve ölümü ile sınırlandırılamaz. Ölümünden sonra meslektaşlarının tepkisi de Osmanlı-Türkiye gazetecilik tarihi açısından ibretliktir.

Mehmet T. Hastaş’ın bu kitabı bir yandan II. Meşrutiyet döneminde muhalif bir gazetecinin portresini çizerken bir yandan da tarihin dışına itilmiş bir meftanın fikirlerini ilk defa kapsamlı bir şekilde ele alıyor.

Uygur Kocabaşoğlu 

"...kitabın bu 'sonsöz' denilen yerine saklandım. Siz kitabı bitirmiş buradan yolunuza devam ederken, Ahmet Samim’in bir çağdaşı Ahmet Midhat Efendi gibi, arkanızdan 'Ey kari!' diye bağırmak için: 'Ey kari! Ahmet Samim’i unutma! Bu memlekette böyle düşünüyor diye adam öldürdüklerini hiç unutma!'” 

Murat Belge