Eleştiri ve Hakikat

(1915-1980), Fransız felsefeci, eleştirmen ve yazar; göstergebilimin kurucu isimlerinden biri olarak anılır. Marx, Sartre ve Camus’nün eserlerinden etkilenmiş, ancak oluşturduğu özgün eleştirel yaklaşımıyla verdiği sayısız eserde göstergebilimsel, yapısalcı ve ardından post-yapısalcı kuramın gelişmesinde katkıları olmuştur. 1953 yılında yayımlanan Le Degré zéro de l’écriture [Yazının Sıfır Derecesi, Metis, 1989] adlı denemesinde, edebiyat yapıtının metin odaklı okumasını önerir ve ardından 1965 tarihinde kaleme aldığı Sur Racine (Racine Üzerine) edebiyat eleştirisi alanında büyük tartışmalara neden olur. Bu kitabıyla Raymond Picard gibi geleneksel kuramcıların hedefine yerleşen Barthes’ın bu tartışmaya cevaben 1966 yılında kaleme aldığı Eleştiri ve Hakikat, birçokları tarafından yeni eleştirinin manifestosu olarak kabul edilmektedir. Edebiyattan fotoğrafa son derece geniş bir araştırma sahasında birçok eser veren Barthes 1977’den bir trafik kazasında yaşamını yitirdiği 1980 yılına kadar Avrupa’nın en önemli kürsülerinden biri olan Collège de France’da göstergebilim kürsüsünün başkanlığını yürütmüştür. Türkçeye çevrilen eserleri arasında Mythologies (Çağdaş Söylenler, Metis, 1990/2014), Fragments d’un discours amoureux (Bir Aşk Söyleminden Parçalar, Metis, 1992/2014), La Chambre claire: Note sur la photographie (Camera Lucida. Fotoğraf Üzerine Düşünceler, Altıkırkbeş, 1992/2014) gibi birçok çalışması bulunmaktadır.