Yokuşun başında ha düştü ha düşecek bir siluet görüyorum. Yaklaşıyor mu, uzaklaşıyor mu... Birazdan odamız odun ateşiyle, kandil aleviyle, ıhlamur kokusuyla, radyonun duyulur duyulmaz sesiyle ısınıyor. Kar uyuşturuyor aklımızı. Neredeyse yeniden uykumuz gelecek. Yokuştan inip gelen adam unuttuğum bir anda pencerenin dibinde beliriveriyor.
Ay batarken, ay susarken… Uzun ve eski acılarla sokaklar, siluetler, arsız gözler, kimsesiz sesler, dolmuşun kokusu, başka türlü olsaydı acısı, kuytu pencereler, ölmeye yatan aşk. Radyoda şarkılar şarkılar… Pelin Buzluk, şehrin en koyu gecesinin öykülerini yazıyor En Eski Yüz’de. Kuruyan, gelip geçen. Doğan güne karşı. Hayat, izbe bir meyhanede tek başına bir kadın…
1984’te doğdu. Öykü ve yazıları 2002’den bu yana çeşitli dergi ve seçkilerde yayımlandı. Deli Bal (2010) adlı ilk öykü kitabı Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’ne, ikinci öykü kitabı Kanatları Ölü Açıklığında (2012) Selçuk Baran Öykü Ödülü’ne, son öykü kitabı En Eski Yüz (2016) ise Sait Faik Abasıyanık Hikâye Armağanı’na layık görüldü.
| Kitabın Adı | En Eski Yüz |
| ISBN | 9789750520297 |
| Yayın No | İletişim - 2366 |
| Dizi | Türkçe Edebiyat - 399 |
| Alan | Çağdaş Türkiye Edebiyatı |
| Sayfa | 84 sayfa |
| En | 130 mm |
| Boy | 195 mm |
| Ağırlık | 88 gr |
| Baskı | 5. baskı - Nisan 2020 (1. baskı - Eylül 2016) |
| Yazar | Pelin Buzluk |
| Editör | Levent Cantek |
| Kapak | Deniz Karagül |
| Kapaktaki Görsel | Rahime Orak |
| Uygulama | Hüsnü Abbas |
| Düzelti | Aybars Yanık |
| Baskı | Sena Ofset |
| Cilt | Güven Mücellit |
