24 Haziran 1789’da bugün Belarus Cumhuriyeti’nin başkenti olan Minsk’in kırk kilometre güneybatısında yer alan Minsk Voyvodalığı’na bağlı Perışovo köyünde Bulgar, Rus ve Leh kökenli soylu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. St. Petersburg’da bir askerî akademide eğitim gördü; Friedland Muharebesi’nde Napoléon ordusuna karşı savaştı. Esir düştükten sonra, Varşova’da konuşlanmış olan Napoléon ordusuna (La Grande Armée) katılıp, İber Yarımadası Savaşları’nda muharip subay olarak görev yaptı. 1820’de Polonyalı yazarlar hakkında eleştirel metinler kaleme aldığı Varşova’dan ayrılıp St. Petersburg’a döndü. Orada bir dayanışma içinde çalışacağı dram yazarı Aleksander Griboyedov ve filolog Nikolay Greç’le tanıştı. 1825 yılında, Dekabristlerin yenilgisinden sonra liberal çizgiden ayrılarak Severnaya Pchela (Kuzey Arısı) adlı derginin yayınını Çarlık
politikasıyla uyumlu olarak sürdürdü. 1825-1839 yılları arasında, Greç’le birlikte "Sın Otoçesvennıye” (Vatan Evlâdı) adlı siyasi gazeteyi yayımladılar. Puşkin, Gogol, Nekrasov, Turgenyev, Lermontov, Prens Vyazimski, Bratınski, Dostoyevski ve Tolstoy’la aynı kuşağı paylaşan Bulgarin’in İvan Vıjıgyin (Sın Otoçestva) adlı tarihî romanı tüm Rusya’da büyük ilgi görmüştür. Uzun yazarlık yaşamında verdiği edebiyat eserleri arasında birçok öykü ve roman bulunur: “İnanılabilir Kurgular veya 29. Yüzyıla Yolculuk” (1824); “İnanılmaz Kurgular veya Arzın Merkezine Seyahat” (1825); “Yeniçeriler ya da İç Savaş Kurbanları (1827); “Stsena iz çastnoy jizni v 2028 godu” (2028 Yılında Özel Hayattan Bir Sahne, 1828); “Esterka” (1828); “İvan İvanoviç Vıjigyin” (1829); “Dimitriy Samozvanets” (Sahte Dimitri, 1830); “Vozduşnıy şar Arhip Faddeyeviç’in ili Uteşenie v gorestyah” (Arhip Faddeyeviç’in Uçan Balonu ya da Dertlilere Teselli, 1830); “Ömer ve Öğretisi” (1832); “Mazepa” (1834); “Duh fon-Vizina na nijegorodskoy yarmarke” (Nijnovgorod Panayırında
Vonvizin Ruhu, 1834); “Gde raki zimuyut” (Yengeçler Nerede Kış Uykusuna Yatar, 1836); “Razgovor v tsarstve myortvıh” (Ölüler Ülkesinden Haberler, 1836); “Podojdeniya Mitrofanuşki na Lune” (Mitrofan’ın Ay Serüveni, 1837); “Pamyatnıe zapiski titulyarnogo sovetnika Çuhina, ili Prostaya istoria obıknovennoy jizni” (Çuhin’in Anı Notları, 1841); “Beglaya mısl” (Kaçamak Düşünce, 1842); “Metempsihoza, ili Duşeprevraşçenie” (Ruh Nakli ya da Ruh Dönüşümü, 1842); “Puteşestvie k antipodam na Tselebnıy ostrov” (Dünyanın Öbür Ucundaki Şifa Adasına Seyahat, 1842); “Pismo jitelya kometı Belı k jitelyam Zemli” (Bela Kuyruklu Yıldızından Dünyalılara Mektup, 1843); “Predok i potomki” (Atalar ve Torunları, 1843); “Pervıe sibirskie vozduhoplavateli” (İlk Sibirya Baloncuları, 1845). Çar I. Nikolay’ın ölümünden sonra yaşamının kalan kısmını, doğum yeri Perışovo’nun kuzeyinde Tartu yakınlarındaki Karlova çiftliğinde at yetiştirerek geçiren Faddey Venediktoviç Bulgarin, 1 Eylül 1859’da hayata veda etti.
