1893 yılında doğdu.Çin Devrimi’ne önderlik etti.Sol düşüncelerle üniversite öğrenimi sırasında tanıştı. 1921 yılında kurulan ÇKP (Çin Komünist Partisi)’nin 12 kişilik kurucu delegesinden biriydi.
ÇKP’nin kurulduğu dönem, onbinlerce köylünün toprak ağalarına karşı ayağa kalktığı, işçi ve öğrenci hareketlerinin yükseldiği bir süreçti. ÇKP, bu dönemde, büyük bir etki sağladı.
ÇKP, emperyalist işgale karşı, burjuvazi ile Komintang içerisinde ittifak kurdu. 1924-1927 yıllarında başlattığı silahlı ayaklanma bastırıldı. ÇKP 6. kongresinde, “Halk Savaşı Stratejisi” olarak ifade edilen, kırın kenti kuşatması devrimci savaş stratejisini kabul etti. Yoğunlaşan yerli direnişler karşısında geriye çekilmeye mecbur kaldı ve Mao’nun öncülüğünde büyük Uzun Yürüyüş başladı.Eylül 1934’ten Ekim 1935’e kadar süren yürüyüşte Çin’in bir ucundan diğer ucuna yürüyen komünistler, onbinlerce kayıp verdi. Mao, 1935’te ÇKP’nin liderliğine getirildi. Çin’in özgün koşullarından dolayı kır çalışmasına ağırlık veren Mao liderliğindeki ÇKP, Kızıl Ordu’yu kurarak, mücadeleyi gerilla savaşı biçiminde başlatıp, kurtarılmış alanlar yaratarak ilerledi. Çin Halk Devrimi 1949’da zafere ulaştı; Mao devlet başkanlığına seçildi. 1949’dan ölümüne kadar, Çin Halk Cumhuriyeti’nin tartışılmaz lideri oldu.
1956’ya kadar geleneksel Sovyet ekonomi ve devlet modelini yakından izleyen iktisadi ve politik dönüşümler; 1956-1957’de “yüz çiçek açsın, yüz düşünce yarışsın” sloganı ile yürütülen liberal dönem; 1958’de “büyük sıçrayış ve halk komünleri” kampanyası; “Kültür Devrimi”, 1960’lardan sonra Çin-SSCB arasındaki çekişme ve anlaşmazlıklar, ABD’ye yakınlaşma politikaları ve dış politikada ulaşılan bu son noktanın “Üç Dünya Teorisi” ile sistematikleştirilmesi, bu önemli dönemeçlerden başlıcalarıdır. Dünyanın pekçok yerinde komünist hareketleri etkilemiş olan Mao, 1976 yılında öldü.
