Beliyat-ı Mudhike ve Karı Koca Masalıve Ahmet Mithat Kaynakçası
Ahmet Mithat’ın, 19. yüzyıl Osmanlı dünyasında yazmaya ve edebiyata verdiği önem ve harcadığı emek, hayranlık uyandıracak kadar geniş bir yelpazeye yayılıyor. Ahmet Mithat, pek çok edebiyat eleştirmeni ve tarihçisi tarafından yeterince önemsenmemiş olsa da, eserlerinde kullandığı deneysel anlatım tarzları, gerçek bir edebiyatçı olarak yazdığı metinler üzerine düşündüğünü ve çalıştığını gösteriyor.
Ahmet Mithat’ın, 19. yüzyıl Osmanlı dünyasında yazmaya ve edebiyata verdiği önem ve harcadığı emek, hayranlık uyandıracak kadar geniş bir yelpazeye yayılıyor. Ahmet Mithat, pek çok edebiyat eleştirmeni ve tarihçisi tarafından yeterince önemsenmemiş olsa da, eserlerinde kullandığı deneysel anlatım tarzları, gerçek bir edebiyatçı olarak yazdığı metinler üzerine düşündüğünü ve çalıştığını gösteriyor. Bu bakımdan anlatım olanaklarını araştırmış, anlatımın sınırlarını zorlamış olan Ahmet Mithat’ın eserlerine, bu anlamda Osmanlı edebiyatını anlayabilmek için de dönüp tekrar tekrar bakmak gerekiyor.
Ahmet Mithat’ın, elinizdeki kitapta bir araya gelen eserlerinden Beliyat-ı Mudhike (Gülünç Belalar), kara mizah denemelerinden oluşuyor. Karı Koca Masalı ise, hem keyifli hem de yazarın kurmacayla oynadığı önemli bir metin. Nüket Esen’in titiz çalışmasının sonucu ortaya çıkmış, Ahmet Mithat’ın şaşırtıcı eser çeşitliliğini gözler önüne seren Ahmet Mithat Kaynakçası’nı da yine bu kitapta bulabilirsiniz.
Tanzimat dönemi romancılarından. 1844-1912 arasında yaşadı. İstanbul’da doğdu ve öldü. Çok küçük yaşlarında babası ölünce Mısır Çarşısı’nda bir aktar dükkânında çıraklık etti. Sonra ağabeyinin yanına Vidin’e gitti. Rusçuk’ta Mektubi Kalemi’ne memur oldu. Fransızca öğrendi. Tuna gazetesine başyazar oldu. Bağdat Valiliği’ne atanan Mithat Paşa ile birlikte Bağdat’a gitti. Farsça öğrendi. Zevra gazetesini yönetti. Ders kitabı olarak Hace-i Evvel ve Kıssadan Hisse’yi (1870) yazdı. İstanbul’a dönünce kendi evinde bir matbaa kurdu. Devir, Bedir (1872) gazetelerini çıkardı. Dağarcık (1872) ve Kırk Ambar (1873) adlı iki dergi kurdu. Rodos’a sürüldü. İlk romanlarını ve piyeslerini orada yazdı. Abdülaziz tahttan indirilince İstanbul’a döndü. Tercüman-ı Hakikat (1878) gazetesini çıkardı. Karantina Başkâtipliği, Sağlık İşleri Kurulu İkinci Başkanlığı gibi görevlerde bulundu. 1908’den sonra Darülfünun’da tarih, felsefe, dinler tarihi gibi dersler okuttu. Düzyazının bütün türlerinde yazan ve çeviriler yapan Ahmet Mithat’ın 200 kadar eseri vardır. Sade ve kolay okunabilir eserleriyle halkı aydınlattı. Çok çeşitli konu ve tekniklerle yazdığı hikâye ve romanlarıyla tanındı. Hikâyeleri Letaif-i Rivayat (1870) adıyla yayımlandı. Romanlarından bazıları şunlardır: Hasan Mellah (1875), Felâtun Bey ile Rakım Efendi (1875), Çengi (1877), Henüz Onyedi Yaşında (1881), Dürdane Hanım (1882), Müşahedat (1891), Jön Türk (1908).
| Kitabın Adı | Beliyat-ı Mudhike ve Karı Koca Masalı |
| Alt Başlık | ve Ahmet Mithat Kaynakçası |
| ISBN | 9789750508837 |
| Yayın No | İletişim - 1588 |
| Dizi | Edebiyat Eleştirisi - 15 |
| Alan | Edebiyat Eleştirisi ve Tarihi |
| Sayfa | 230 sayfa |
| En | 130 mm |
| Boy | 195 mm |
| Ağırlık | 193 gr |
| Perakende Satış Fiyatı | 8,00 TL |
| Baskı | 1. baskı - Nisan 2011 |
| Yazar | Ahmet Mithat |
| Yayına Hazırlayan | Nüket Esen |
| Editör | Belce Ünüvar |
| Kapak | Suat Aysu |
| Uygulama | Hüsnü Abbas |
| Düzelti | Dalya Behar |
| Baskı | Sena Ofset |
| Cilt | Sena Ofset |
